armen is een van de weinige rollen in de theatergeschiedenis met een Roma of Sinti etniciteit. Juist omdat er in het theater zo weinig andere representaties van zijn, kon dit fictieve, problematische personage 150 jaar lang uitgroeien tot het boegbeeld voor een heel volk. Het is ongewenst in alle Roma vrouwen gekropen, in alle Roms, in het beeld dat mensen van Roms hebben. Nu is het tijd om het beeld dat de opera van Carmen heeft gemaakt te vermoorden. En dat is ook het doel van het hoofdpersonage. Carmen moet dood. Alleen pakt die wens anders uit dan gedacht…”